"เพลงยิ่งสูงยิ่งหนาว"
ของเขาคนนี้ครับ เต๋อ เรวัต พุทธินันท์
ก่อนตะวันลับแนวเหลี่ยมภูผา..หมอกจางตาฟ้าร่วมกันท้าทาย..
ขุนเขายิ่งใหญ่ ทางเดินห่างลับไกล บุกเดินไป ไม่เคยหวั่น.
เขาสูงนั้น ค้ำฟ้าตระหง่าน เหล่าภัยพาลคืบคลานเป็นเงา
ยิ่งสูงยิ่งหนาว ยอดเขายังห่าง อยู่บนทางนึกหวั่นนึกพรั่น ความหนาว………
เขาสูงนั้น ค้ำฟ้าตระหง่าน เหล่าภัยพาลคืบคลานเป็นเงา
ยิ่งสูงยิ่งหนาว ยอดเขายังห่าง อยู่บนทางนึกหวั่นนึกพรั่น ความหนาว………
เปรียบคนเราเหมือนดังเช่นภูเขา..ฝ่าไปเอาหมายตัวเราก้าวไกล.
สูงสูงขึ้นไป ใครจะอยู่ข้างเรา.กิเลสยุเย้า ให้ปีนป่าย.
ร้มิตรแท้ ถึงแม้ยิ่งใหญ่ ใหญ่เกินไป ไม่มีใครเอา
ยิ่งสูงยิ่งหนาว ยิ่งเหงายิ่งห่าง อยู่บนทางนึกหวั่นนึกพรั่น ความหนาว
ขุนเขายิ่งใหญ่ ทางเดินห่างลับไกล บุกเดินไป ไม่เคยหวั่น.
เขาสูงนั้น ค้ำฟ้าตระหง่าน เหล่าภัยพาลคืบคลานเป็นเงา
ยิ่งสูงยิ่งหนาว ยอดเขายังห่าง อยู่บนทางนึกหวั่นนึกพรั่น ความหนาว………
เขาสูงนั้น ค้ำฟ้าตระหง่าน เหล่าภัยพาลคืบคลานเป็นเงา
ยิ่งสูงยิ่งหนาว ยอดเขายังห่าง อยู่บนทางนึกหวั่นนึกพรั่น ความหนาว………
เปรียบคนเราเหมือนดังเช่นภูเขา..ฝ่าไปเอาหมายตัวเราก้าวไกล.
สูงสูงขึ้นไป ใครจะอยู่ข้างเรา.กิเลสยุเย้า ให้ปีนป่าย.
ร้มิตรแท้ ถึงแม้ยิ่งใหญ่ ใหญ่เกินไป ไม่มีใครเอา
ยิ่งสูงยิ่งหนาว ยิ่งเหงายิ่งห่าง อยู่บนทางนึกหวั่นนึกพรั่น ความหนาว